آدرین دو بوچرویل از نوادگان پیر بوچر، کاشف است. او همچنین با سنت مارگریت دوویل خویشاوندی دارد. او عموی بزرگ نقاش رابرت دوگاس-ویالیس است.
آدرین دو بوشرویل در شاتو د لا موت دکویل به دنیا آمد.
او پسر ناتالی لوئیز دو فولویل و لوئی فردیناند دو بوچرویل است. یک خواهر بزرگتر به نام آملی، متولد 1827 و یک برادر کوچکتر، آلبرت، متولد 18312 دارد.
در سال 1849، در مدرسه نظامی Saint-Cyr3 که در سال 1851 از آنجا خارج شد، پذیرفته شد تا بهتر خود را وقف خانواده و هنر خود کند. در 3 مارس 1859، او با هنریت-لوسیل فرژان، دختر لویی و ماری-لوسی شامپانات د سورخاس ازدواج کرد. از این اتحاد پنج فرزند متولد شدند: جوزف (1859-1927)، هنری (1861-1930)، آلبرت (1862-1919)، موریس (1864-1891) و مادلین (1867-1955).
بوچرویل در صحنههای ژانر حکایتی قرن هجدهم که فضای داخلی بورژوایی یا اشرافی را به تصویر میکشد، متخصص است، صحنههایی که در آن زمان مد بودند و خالی از احساسات نیستند. او برخی از آثار خود را در سالنها و نمایشگاههای مختلف پاریس، به ویژه “La Vendange” در سالن 18664، سپس “Le dernier-né” و “Passe-temps” در سالن 1879 در کاخ دِس ارائه کرد. شانزلیزه او در سالن 1878، موزه شهر پائو، “گورمت ها” و “در جنگل” را ارائه کرد. او از سال 1864 تا 1882 در 16 نمایشگاه در موزه هنرهای زیبا در لیون شرکت کرد. او بسیاری از آثار خود را به نمایشگاه های مختلف در آمریکا فرستاد.
آدرین دو بوشرویل در 5 دسامبر 1883 در عمارت شخصی خود در خیابان 16، خیابان دو بولونی (اکنون خیابان بالو) در پاریس درگذشت. او در قبرستان قدیمی سنت موریس-ل اگزیل در ایزر آرمیده است.
منبع: https://fr.wikipedia.org/wiki/Adrien_de_Boucherville