گوستاو کلیمت در سال 1862 در باومگارتن در نزدیکی وین در اتریش-مجارستان به دنیا آمد. او قبل از اینکه با برادرش ارنست و یکی از دانش‌آموزانش فرانتس فون ماچ از سال 1879 سفارش‌هایی را بپذیرد، در مدرسه هنر و صنایع دستی وین حضور یافت. در دهه بعد، در کنار چندین سفارش خصوصی برای پرتره، آنها نقاشی‌های دیواری داخلی و سقف‌ها را در ابعاد بزرگ نقاشی کردند. ساختمان های عمومی، از جمله تئاتر بورگ، موزه Kunsthistorisches و سقف تالار بزرگ در دانشگاه وین.
کلیمت در دوران بل اپوک در وین کار کرد، در این دوران شهر “یک سهم افراطی و ماندگار در تاریخ هنر مدرن” داشت. در سال 1897 او یکی از اعضای مؤسس و رئیس «جدایی وین» بود، گروهی از هنرمندان که می‌خواستند از آنچه محافظه‌کاری غالب Künstlerhaus وین می‌دانستند، جدا شوند. کلیمت به ویژه آنچه را که به عنوان «مرزهای ریاکارانه احترام که توسط جامعه وین تعیین شده است» به چالش کشید. به گفته مورخ هنر سوزانا پارتش، او “نوزاد وحشتناک صحنه هنر وین بود، به عنوان نقاش زنان زیبا شناخته شد”. به گفته آن ماری اوکانر، روزنامه نگار، تا سال 1900 او نقاش پرتره همسران بورژوازی عمدتاً یهودی وین بود، طبقه نوظهوری از صنعتگران خودساخته که «هنر نو ابتکاری را می خریدند که موزه های دولتی آن را رد می کردند».
«آدل بلوخ باوئر» (1907)، این تابلو در ابعاد 138 در 138 سانتی متر، از رنگ روغن و ورق نقره و طلا روی بوم تشکیل شده است. پرتره ادل بلوخ بائر را نشان می دهد که روی تخت یا صندلی طلایی، در مقابل پس زمینه طلایی ستاره ای نشسته است.
در سال 2006، این تابلو با قیمتی بی سابقه 135 میلیون دلاری – بالاترین قیمتی که تا آن زمان برای یک تابلو پرداخته شده بود – توسط کارآفرین آمریکایی رونالد لادر برای گالری جدید که در منهتن نیویورک تأسیس کرد، خریداری شد.
منبع: https://laks.com/en/product-tag/klimt-en/
